In het kader van veranderingen binnen de theatergroep besloten San-loiza en Erik de pen in de handen te nemen en hierbij de stoute schoenen aan te trekken. Ze begonnen met het schrijven van een dramedy. Dit hield in dat er een drama plaatsvindt, maar er toch komische aspecten werden toegevoegd in de vorm van typetjes en humoristische teksten om het niet te zwaar te maken. Hieruit ontstond Zwijgrecht. 

In het dorp Schubbekutteveen is een moord gepleegd. Dat is een grote schok voor het hele dorp omdat er normaliter niks aan de hand is. Iedereen gaat zelf op onderzoek uit, omdat de politie niet goed weet hoe ze met de situatie om moeten gaan, dat heeft misschien ook te maken met het feit dat er een politieagent gebonden is aan zijn rolstoel. Ook het slachtoffer zelf gaat langs herinneringen heen van de afgelopen periode op zoek naar antwoorden, wie heeft haar nou vermoord? Was het een ongeluk of is dit een daad met voorbedachte rade? 

Doordat het dorp zelf het heft in eigen handen neemt gaan alle vingers uiteindelijk naar elkaar, het dorp probeert het onderste boven te krijgen, waardoor er veel aan het licht komt, maar er ook veel koppen dreigen te rollen. Niemand is meer te vertrouwen en iedereen kan het hebben gedaan. 

Zwijgrecht is een unieke voorstelling die nog nooit is opgevoerd. Het bevat zelfgeschreven en gecomponeerde nummers, maar ook eigen teksten op bestaande nummers.